Determinanten Lage rugklachten
Ernst van de ziekte: pijn intensiteit en uitstralende pijn zijn geassocieerd met een langere duur van het ziekteverzuim (Steenstra et al., 2005Lötterset al., 2006; Tubach et al., 2002; van de Heuvel et al., 2004; Anema et al., 2009; Heymans et al., 2006; Van der Giezen et al., 2000; Bendix et al., 1998; Dionne et al., 2007)(bewijskracht****).
Er zijn aanwijzingen dat het hebben van een functionele beperking geassocieerd is met een langere duur van het ziekteverzuim (Steenstra et al., 2005Lötters at el., 2006)(bewijskracht****). Er is geen associatie tussen functionele beperkingen en terugkeer naar werk (Anema et al., 2009; Dionne et al., 2007; Koopman et al., 2004)(bewijskracht***).
Ziekteduur: de duur van de lage rugklachten (1-7 weken versus 7 weken-12 maanden) is niet geassocieerd met ziekteverzuim (Van de Heuvel et al., 2004) (bewijskracht**).
Comorbiditeit: Ernstige depressie leidt bij werknemers met lage rugklachten tot langere verzuimduur (Steenstra et al., 2005). (bewijskracht ****) Geen comorbiditeit is gerelateerd aan een snellere terugkeer naar werk in werknemers die verzuimen in verband met werkgerelateerde lage rugklachten (Anema et al., 2009) (bewijskracht ***).
Lichamelijke belastbaarheid: functionele beperkingen zijn geen voorspeller voor de duur van het ziekteverzuim of terugkeer naar werk bij werknemers die verzuimen vanwege lage rugklachten (Lötters et al., 2006; Koopman et al., 2004; Anema et al., 2009; Dionne et al., 2007Tubach et al., 2002) (bewijskracht***).Bevindingen tijdens een lichamelijk onderzoekzijn zijn niet gerelateerd aan de duur van het ziekteverzuim (Steenstra et al., 2005)(bewijskracht****).
Leeftijd: hogere leeftijd is geassocieerd met een langere verzuimduur (Steenstra et al., 2005) (bewijskracht ****) Jongere leeftijd is gerelateerd aan een snellere terugkeer naar werk (Bendix et al., 1998; Hansson et al., 2000; Koopman et al., 2004) (bewijskracht ***).
Opleiding: opleidingsniveau is niet geassocieerd met de duur van het ziekteverzuim (Steenstra et al., 2005)(bewijskracht ****) of tijd tot terug keer naar werk (Soucy et al., 2006)(bewijskracht **).
Gesacht: vrouwen met lage rugklachten keren minder snel terug naar werk (Koopman et al., 2004; Soucy et al., 2006)(bewijskracht ***) en hebben ook een verhoogde kans om langer te verzuimen (Steenstra et al., 2005)(bewijskracht ****).
Omgaan met ziekte: coping gedrag is niet geassocieerd met ziekteverzuim als gevolg van lage rugklachten (van de Heuvel et al., 2004) (bewijskracht **).
Persoonlijkheid: Externe locus of control (de mate dat iemand gelooft dat zijn leven bepaald wordt door zijn omgeving, het lot, toeval of andere mensen) is niet geassocieerd met de duur van het ziekteverzuim. (Steenstra et al., 2005)(bewijskracht****).
Leefstijl: fysieke fitheid, actief sporten en roken zijn geen prognostische factoren voor de duur van het ziekteverzuim of ziekteverzuim als gevolg van lage rugklachten (Steenstra et al., 2005; van de Heuvel et al., 2004)(bewijskracht ****). Er zijn aanwijzingen dat een hogere BMI geassocieerd is met ziekteverzuim (Steenstra et al., 2005; van de Heuvel et al., 2004) (bewijskracht ****).
Ervaren gezondheid: algemeen ervaren gezondheid is niet geassocieerd met de duur van het ziekteverzuim (Lötters at el., 2006; Steenstra et al., 2005)(bewijskracht ****) Algemeen ervaren gezondheid is positief geassocieerd met arbeidsparticipatie (terugkeer naar oude baan/ nieuwe baan, minder uren werken, minder productief, etc.) (Van der Giezen et al., 2000)(bewijskracht ****).
Verwachting te kunnen werken: verwachtingen (korte tijd tot terugkeer naar werk, succesvolle behandeling) van werknemers waren positief geassocieerd met terugkeer naar werk (Heymans et al., 2006)(bewijskracht **).
Medische behandeling: een operatie, pijn medicatie en oefentherapie gedurende het eerste jaar follow-up zijn positief geassocieerd met terugkeer naar werk. In het tweede jaar follow-up zijn de factoren geen operatie en pijn medicatie positief geassocieerd met terugkeer naar werk (Anema et al., 2009)(bewijskracht***).
Regelmogelijkheden: Meer regelmogelijkheden en minder taakeisen zorgen bij werknemers met lage rugklachten tot kortere verzuimduur (Steenstra et al., 2005)(bewijskracht ****).
Aanpassingsmogelijkheden: aanpassingen van de werkplek, aanpassing van het werk en aanpassing van de werkuren leidt tot een snellere terugkeer naar werk (Anema et al., 2009; Verkerk et al., 2012)(bewijskracht **).
Lichamelijke arbeidsbelasting: lichamelijk zwaar werk leidt tot langduriger ziekteverzuim (Steenstra et al., 2005) en tot een kleinere kans op duurzame terugkeer naar werk (Anema et al., 2009)(bewijskracht ***). Andere studies vonden echter geen relatie tussen specifieke aspecten van lichamelijk zwaar werk (bijv. tillen van zware lasten, draaiing van het lichaam) en ziekteverzuim/terugkeer naar werk (Lötters et al., 2006; Van den Heuvel et al., 2004)(bewijskracht **).
Mentale arbeidsbelasting: er zijn geen aanwijzingen voor een relatie tussen hoge mentale taakeisen en terugkeer naar werk en ziekteverzuim bij werknemers met lage rugklachten(Steenstra et al., 2005)(bewijskracht ****).
Sociale steun op het werk: sociale steun door collegae en leidinggevenden kan tot minder of korter ziekteverzuim leiden (Steenstra et al., 2005; Tubach et al., 2002; Van den Heuvel et al., 2004)(bewijskracht ****). Daarnaast is sociale steun positief geassocieerd met terugkeer naar werk (Heymans et al., 2006; Campbell, 2013)(bewijskracht ****).
Organisatiecultuur: er zijn geen aanwijzingen dat een mensgerichte organisatiecultuur (waarin de mensen centraal staan) of veiligheidscultuur leidt tot een grotere kans op terugkeer naar werk (Soucy et al., 2006)(bewijskracht **).